چاقی شکمی با خطر حملات مکرر قلبی ارتباط دارد

20 ژانویه 2020 - براساس تحقیقات منتشر شده در European Journal of Preventive Cardiology از انتشارات انجمن قلب و عروق اروپا(ESC) ، نجات یافتگان از اولین حمله قلبی که دارای چربی اضافی در اطراف کمر خود هستند، در معرض خطر بیشتری برای حمله قلبی دیگر، قرار دارند.

مطالعات قبلی نشان داده است که چاقی شکمی یک عامل خطر مهم برای اولین حمله قلبی است. اما تاکنون ارتباط بین چاقی شکمی و خطر حمله قلبی یا سکته مغزی متعاقب آن مورد بررسی قرار نگرفته است.

دکتر هانیه محمدی، نویسنده ی این مقاله از مؤسسه كارولینسكا در استكهلم، سوئد گفت: بیماران معمولاً پس از اولین حمله، تحت یک رژیم درمانی دقیق قرار می گیرند تا از حوادث بعدی  جلوگیری شود(پیشگیری ثانویه). پیشگیری ثانویه از طریق کاهش عوامل خطر مرتبط با حمله قلبی و سکته مغزی مانند قند خون، لیپیدها و فشار خون عمل می کند. قبلاً مشخص نبود كه آیا چاقی شکمی عاملی برای وقایع مجدد در بیماران تحت درمانهای پیشگیری ثانویه است یا خیر.

این مطالعه، بزرگترین و قطعی ترین مطالعه ای است که تاکنون در مورد این موضوع انجام شده است، پس از اولین سکته قلبی، بیش از 22000 بیمار را در این مطالعه تحت نظارت قرار گرفتند و رابطه بین چاقی شکمی (اندازه ی دور کمر) و خطر وقایع مکرر بیماری های قلبی عروقی در این افراد بررسی شد. محققان به طور خاص حوادث ناشی از گرفتگی شریان ها مانند حمله قلبی و سکته مغزی کشنده و غیر کشنده را مورد بررسی قرار دادند. بیماران از رجیستری SWEDEHEART از سراسر سوئد انتخاب شدند و به مدت متوسط ​​3.8 سال تحت پیگیری قرار گرفتند.

بیشتر بیماران - 78٪ از مردان و 90٪ از زنان - دچار چاقی شکمی (دور کمر 94 سانتی متر یا بالاتر برای آقایان و 80 سانتی متر یا بالاتر برای خانمها) بودند.

افزایش چاقی شکمی بطور مستقل با حملات قلبی و سکته قلبی کشنده و غیر کشنده مرتبط بود، بدون در نظر گرفتن سایر عوامل خطر(مانند استعمال دخانیات، دیابت، فشار خون بالا، لیپیدهای خون و شاخص توده بدنی [BMI] و درمان های پیشگیرانه ی ثانویه. اندازه ی دور کمر نشانگر مهمتری برای تکرار وقایع، نسبت به چاقی کلی محسوب می شود.

دکتر محمدی اظهار داشت: دلیل شیوع بالای چاقی شکمی در بیماران مبتلا به سکته قلبی اول این است که چاقی شکمی ارتباط نزدیکی با شرایطی دارد که انسداد شریان ها را از طریق آترواسکلروز تسریع می کند .این شرایط شامل افزایش فشار خون، قند خون بالا و مقاومت به انسولین(دیابت) و همچنین افزایش لیپیدهای خون است.

وی افزود: با این وجود، نتایج ما نشان می دهد که ممکن است مکانیسم های منفی دیگری در ارتباط با چاقی شکمی وجود داشته باشد که مستقل از این عوامل خطر عمل کنند که هنوز شناخته نشده اند. در مطالعه ی ما نشان داد بیمارانی با افزایش سطح چاقی شکمی، علیرغم دریافت درمانهایی برای کاهش فاکتورهای خطر سنتی مرتبط با چاقی شکمی- مانند درمانهای کاهنده ی فشار خون بالا، داروهای دیابت و داروهای کاهنده چربی -، هنوز هم در معرض خطر زیادی برای تکرار وقایع قلبی و عروقی قرار دارند.

این اولین مطالعه در نوع خود بود که اطلاعات زنان و مردان را با هم و بطور جداگانه مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. رابطه ی بین دور کمر و وقایع مکرر در مردان قوی تر و خطی تر بود. در زنان رابطه Uشکل بود، به این معنی که داشتن اندازه ی متوسط دور کمر ​(به جای کمترین اندازه ی دور کمر) کمترین خطر را داشت. لازم به ذکر است که اندازه ی دور کمر خانمهایی که در این مطالعه حضور داشتند، بالاتر از کات اف پوینت سنتی بود که برای چاقی شکمی (80 سانتی متر) در نظر گرفته می شود.

دکتر محمدی خاطرنشان کرد: در این مطالعه تعداد مردان سه برابر بیشتر از زنان بود که منجر قدرت آماری کمتری برای گروه زنان شده است. بنابراین، قبل از اینکه بتوان نتیجه گیری قطعی را با توجه به جنسیت گرفت، مطالعات بیشتری لازم است، اما این مطالعه تنها یک شروع است.

وی با توجه به دلایل احتمالی نتایج متفاوت بین جنس ها، گفت:برخی از مطالعات حاکی از آن است که چاقی شکمی ممکن است در مردان در مقایسه با خانمها بیشتر با چربی احشایی بد (چربی موجود در اندامهای شما) ارتباط مستقیم داشته باشد. در زنان تصور می شود که قسمت بیشتری از چربی شکمی در زیر پوست باقی می ماند که نسبتاً بی ضرر است.

دکتر محمدی در پایان گفت: چاقی شکمی نه تنها خطر ابتلا به حمله قلبی یا سکته مغزی را افزایش می دهد بلکه خطر بروز مجدد این حوادث را پس از اولین بار در پی دارد. کاهش اندازه ی دور کمر برای جلوگیری از حمله قلبی و سکته های قلبی در آینده مهم است، صرف نظر از اینکه تحت درمان با چند دارو باشید یا آزمایش خون شما چقدر سالم باشد. با خوردن یک رژیم غذایی سالم و متعادل و فعالیت بدنی منظم ، می توان چاقی شکمی را برطرف کرد.

نویسندگان توصیه می کنند از اندازه ی دور کمر در محیط های بالینی برای شناسایی بیمارانی که از اولین حمله ی قلبی یا سکته مغزی جان سالم به در برده اند، اما در معرض خطر تکرار این حوادث هستند، استفاده کنیم.

منبع:

European Journal of Preventive Cardiology. doi.org/10.1177/2047487319898019.

https://www.news-medical.net/news/20200120/Abdominal-obesity-linked-to-risk-of-recurrent-heart-attacks.aspx